Εδώ και πολλά χρόνια, αντιμετωπίζουμε στο ιατρείο μας τέτοια περιστατικά. Γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας που αποβάλουν δύο και τρεις φορές συνεχόμενα, που παίρνουν ή δεν παίρνουν αντιπηκτική αγωγή, που έχουν ή δεν έχουν κάνει τις εξετάσεις για θρομβοφιλία.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτά τα ζευγάρια δεν χρειάζεται να καταφύγουν στην εξωσωματική γονιμοποίηση, διότι πρόκειται σαφώς για γόνιμα ζευγάρια. Αλλού θα πρέπει να αναζητηθεί η αιτία.
Είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να γίνει μία λεπτομερής μελέτη του ορμονικού προφίλ της γυναίκας, να αποκλειστεί οποιαδήποτε αιτία παλινδρόμησης που οφείλεται στη μήτρα ή στην ενδομητρική κοιλότητα και στις σάλπιγγες και πρώτιστων να γίνει ο πλήρης έλεγχος θρομβοφιλίας.
Η ύπαρξη θρομβοφιλίας είναι η συχνότερη αιτία αποβολής σε νέες γυναίκες κάτω των 40 ετών. Το ποσοστό ανέρχεται στο 40-50%. Η γυναίκα σε θρομβοφιλία, είναι μία καθ’ όλα υγιής γυναίκα, που δεν παίρνει κάποια αγωγή και που αυτή η αιματολογική δυσλειτουργία, εμφανίζει τα αποτελέσματα της κατά την κύηση.
Έτσι θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει αναλυτικός έλεγχος για ύπαρξη θρομβοφιλίας. Το αποτέλεσμα του έλεγχου θα καθορίσει αν θα χρειαστεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης να δοθεί αντιπηκτική αγωγή. Πολλές γυναίκες στρεσσάρονται στο άκουσμα των αντιπηκτικών ενέσεων ηπαρίνης που γίνονται, υποδόρια, καθημερινά σε όλη τη διάρκεια της κύησης. Είναι κάτι που τελικά όλες οι γυναίκες τα αποδέχονται διότι είναι ο μοναδικός τρόπος για να κρατηθεί η εγκυμοσύνη. Μάλιστα οι περισσότερες, συνηθίζουν και κάνουν από μόνες τους τις ενέσεις, που έχουν πολύ λεπτή βελόνη και ενοχλούν λίγο. Εννοείται ότι αυτή η υποστήριξη δεν αποκλείει τον φυσιολογικό τοκετό!
Η μελέτη της ενδομητρικής κοιλότητας, της μήτρας και των σαλπίγγων είναι αυτονόητη, πρώτα απεικονίστηκαν και αν χρειαστεί επεμβατικά. Πολλές φορές η παλινδρόμηση οφείλεται είτε σε παράγοντες φλεγμονής, είτε στην ύπαρξη μικροπολύποδων, συμφύσεων ή ινομυωμάτων. Τέλος είναι απαραίτητος ο πλήρης έλεγχος του ορμονικού προφίλ της γυναίκας.
Είπαμε προηγούμενα ότι τα ζευγάρια αυτά δεν θα βρουν λύση στην εξωσωματική γονιμοποίηση και αυτό γιατί πρόκειται για γόνιμα ζευγάρια που είχαν μάλιστα πολλαπλές κυήσεις.
Αυτό που μπορούμε να προσφέρουμε στο πρόβλημα όσοι ασχολούμαστε με την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, είναι ο καλός έλεγχος και η προετοιμασία του ενδομητρίου, είτε φαρμακευτικά, είτε επεμβατικά πριν τη νέα κύηση, καθώς και η πιο ολοκληρωμένη υποστήριξη ειδικά του πρώτου τριμήνου της εγκυμοσύνης. Γνωρίζοντας πολύ καλά τις δυσκολίες και τα σύνθετα σχήματα φαρμάκων που πρέπει να δοθούν, ώστε να διατηρηθεί μία δύσκολη εγκυμοσύνη και να φτάσει τον τοκετό, μπορούμε να φανούμε αποτελεσματικοί.
Ζώντας στο ιατρείο μας αυτή την απόγνωση των ζευγαριών, εδώ και είκοσι χρόνια, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν υπάρχει περίπτωση, ένα ζευγάρι με επανειλημμένες αποβολές να μην αποκτήσει τα παιδιά του. Οι όλο και περισσότερες πληροφορίες που προκύπτουν από την έρευνα, μαζί με την πίστη και θέληση του ζευγαριού, δίνουν την λύση.
Comments